Μία εξαιρετική εκδἠλωση παρουσίασης του βιβλίου της Θεοδώρας Ιωαννίδου "Η εξόντωση της ορθόδοξης εκκλησίας του Πόντου" των εκδὀσεων "Τραπεζούς" πραγματοποιήθηκε στις 27 Νοεμβρίου στις Συκιές Θεσσαλονίκης, στον Ι.Ν. Αγίων Θεοδώρων. Εκτός από την συγγραφέα μίλησε ο καθηγητής Κώστας Φωτιάδης ενώ έκλεισε την εκδήλωση ο σεβασμιώτατος μητροπολίτης Νεαπόλεως Βαρνάβας.
Την εκδήλωση συντόνισε ο πατήρ Γεώργιος Αντωνιάδης, εγγονός του αείμνηστου Παφραίου συγγραφέα Γεωργίου Αντωνιάδη ενώ απὀσπασμα απο το βιβλίο διάβασε η αδελφή της συγγραφέως κα Ιωαννίδου.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΣ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ στις 27-11-22
..Πριν από 8 χρόνια εκδόθηκε το βιβλίο μου ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΓΕΛΑΣΑΝ ΠΟΤΕ, στο οποίο με αφορμή τις ιστορίες 11 ιστορίες συγγενών μου, προσπάθησα να δείξω όσα βίωσαν την περίοδο των νεοτουρκικών και κεμαλικών διώξεων τα μέλη, όχι μόνο της δικής μου,αλλά κάθε ποντιακής οικογένειας. Στο βιβλίο Η ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ προσέγγισατην ποντιακή γενοκτονία μέσα από τις καταστροφές εκκλησιών και μοναστηριών και τις δοκιμασίες των απλών εφημερίων του Πόντου. Περιέχονται σ΄αυτό πληροφορίες από διάφορες πηγές και μεγάλος αριθμός από γραπτές και προφορικές μαρτυρίες. Υπάρχουν περίπου 350 φωτογραφίες, πολλές από τις οποίες δημοσιεύονται για πρώτη φορά και στο ευρετήριό του περιλαμβάνονται πάνω από 1.100 ονόματα. Από τα 19 κεφάλαιά του μερικά είναι σκληρά και ομολογουμένως διαβάζονται με δυσκολία. Αλλά, η ποντιακή αλήθεια είναι σκληρή και είναι λάθος που για χρόνια ταυτιζόταν μόνο με τραγούδια και χορούς.
Η επιλογή των ιερατικών δοκιμασιών και όχι κάποιας άλλης πληθυσμιακής ομάδας οφείλεται στο γεγονός πως οι κληρικοίήταν που στοχοποιήθηκαν κατ’ επιλογή και κατά προτεραιότητα στα 9 χρόνια των δραματικών διώξεων κατά της χριστιανοσύνης. Οι Νεότουρκοι και οι Κεμαλικοίγνώριζαν πολύ καλά ότι καταδιώκοντας τους κληρικούς στερούσαν την ομογένεια από προστάτες, συμβούλους, παρηγορητές, διαμεσολαβητές με τις αρχές και πνευματικούς πατέρες. Ακέφαλα ποίμνια ήθελαν να δημιουργήσουν…..
…Στην εποχή μα ςείμαστε δέσμιοι και εμείς και η παγκόσμια κοινότητα μιας σκληρής καθημερινότητας. Η μία δοκιμασία διαδέχεται την άλλη. Επιδημίες, ενεργειακή κρίση, πόλεμοι, πυρηνική απειλή, οικονομική δυσπραγία, ανασφάλεια.Εμείς οι Έλληνες όμως, πέρα από αυτά,δεχόμαστε καθημερινά και τις παράλογες τουρκικές απειλές. Την ίδια ώρα μάλιστα που επιχειρείται συστηματικά η απομάκρυνση από τα παραδοσιακές ηθικές και πνευματικές αξίες και ηπροώθηση ξενόφερτων προτύπων ζωής. Φτάσαμε στο σημείο το δίκιο να χρειάζεται να απολογηθείτο δίκιο στην αδικία, η ηθική στην ανηθικότητα και η αλήθεια στο ψέμα.
Οφείλουμε όλοι μαζί και ο καθένας χωριστά να καθορίσουμε τη στάση μας απέναντι σε όλα αυτά. Στην απόφασή μας ο ποντιακός αγώνας μπορεί να αποτελέσει ανάχωμα και ελπίδα. Παρότι για δεκαετίες πέπλος σιωπής σκέπαζε όσα υποστήκαμε οι Πόντιοι, παρότι ήμασταν για πολλά χρόνια οι παρόντες που απουσιάζαμε, τα αποπαίδια της Ιστορίας, μπορούμε να είμαστε η απάντηση στην παρακμή. Οι παππούδες μας ήταν αυτοί που θα έσωναν ζωή και περιουσίες,αν εξισλαμίζονταν και στη συντριπτική τους πλειοψηφία το αρνήθηκαν. Επικύρωσαν με τη στάση τους αυτή, όλοι, μορφωμένοι και αμόρφωτοι , πλούσιοι και φτωχοί, αστοί και χωρικοί, τη φυλετική μας ροπή στην αντίσταση. Δεν διασχίσαμε τους αιώνες υποχωρώντας.
Σίγουρα θα ήταν χρήσιμο στις μέρες μας και πάντα, για την κοινωνία και την πατρίδα να μας καθοδηγεί το υπόδειγμα της αντίστασης, της αξιοπρέπειας και της τιμής που δόθηκε από τους Έλληνες του Πόντου.
