Στο χωριό (Κιβωτός Γρεβενών), στα βραδινά παρακάθια ειδικά τον χειμώνα δεν έφευγα από το σπίτι όταν ήταν η σειρά να έρθουν ως επισκέπτες στο σπίτι ο θείος μου ο Πάντζος και η Δέσποινα. Δεν πήγαινα πουθενά αλλά καθόμουν να ακούσω τις ιστορίες τους, ειδικά από την πατρίδα του Πόντου. Παρευρίσκονταν περισσότερα από δέκα άτομα στο παρακάθ.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι όταν ερχόταν ο Θανάσης ο Καΐτανίδης (φωτογραφία Α) για παρακάθ’ κάτι έλεγε στα Τουρκικά στην θεία μου και όλοι γελούσαν.
Ρώτησα κάποτε την θεία μου τι ήταν αυτό που της έλεγε, τότε η θεία μου είπε:
-γιαβρούμ η γιαγιά σας η τσιρκινίνα (Αναστασία Σαργιανίδου) (φωτογραφία Γ) και μάνα μου είχε μία φιλενάδα από τον Τουρκικό μαχαλά στο Μπαχτζατζίχ του Ακ Ντάγ Ματέν.
Ήταν πάρα πολύ άσχημη δεν βλεπόταν. Οι Τούρκοι είχαν το έθιμο να μην μπορούν να δουν την νύφη πριν το γάμο, και το πρώτο βράδυ του γάμου. Η νύφη, πριν να πέσει στο κρεβάτι με τον γαμπρό, έβγαζε τον φερετζέ και ρωτούσε τον γαμπρό σε ποιόν να δείξει το πρόσωπό της. Συνήθως στα πεθερικά και στα αδέρφια του, απαντούσε ο γαμπρός, σε κανένα άλλον.
Βρέθηκε γαμπρός!
Στην φωτογραφία το χωριό Παχτσετζίκ της περιοχής Ακ ντάγ Ματέν του Πόντου
Εκείνη την εποχή, στον Τουρκικό μαχαλά, ένας Τούρκος, όμορφο παλληκάρι με ένα άσπρο άλογο που ήταν ξένος και περαστικός έπεσε από το άλογο του και τον φιλοξενούσε το χωριό στον οντά (δωμάτιο) των φιλοξενουμένων που είχαν κάνει ο Τουκάνας (Δημήτρης Πουρσαλίδης) ο πρόεδρος του χωριού με τον παπά Μιχάλη Ναλμπαντίδη.
Η άσχημη η Τουρκάλα τον είδε της άρεσε και το είπε στην μάνα της. Αυτή το μετέφερε στον πατέρα της, και αυτός δεν ήθελε να χαλάσει το χατίρι της μονάκριβης του κόρης. Μιας και ήταν πλούσιος έταξε πολλές λίρες στον γαμπρό και κάμφθηκαν οι αντιρρήσεις του.
Ενώ γινόντουσαν οι ετοιμασίες του γάμου, η μάνα μου και τα άλλα κορίτσια του δικού μας μαχαλά σχολίαζαν και έλεγαν τέτοιο όμορφο παλληκάρι θα πάει χαράμι. Η άσχημη Τουρκάλα είχε φιλενάδες μόνο από τον Ελληνικό μαχαλά και την τραγουδούσαμε σαν νύφη εμείς οι Ελληνίδες.
Στο τέλος του τραγουδιού τραγουδούσαμε …να ιλί τον παιδάν!.
Πράγματι άρχισε ο γάμος και την νύχτα ανέβηκαν στο πάνω δώμα η νύφη και ο
γαμπρός και εμείς οι κοπέλες τραγουδούσαμε στα ποντιακά οδηγώντας τον γαμπρό στην κρεβατοκάμαρα όπου τον περίμενε η νύφη.
Εμείς ετραγώδναμε και ελέγαμε «να ιλί σο παλληκάρ, αχ ναΐλή σον κυρ’ν άτ’ και σην καλομάνατ’, εκάεν το ασλάν το παλληκάρ’, γιόξαμ ο Θεόν δίατον τερμάν και αφήν’ την νύφεν με τα κλεμμένα λίρας τη πατερασ’ ατ’ς και φευ’ και γουρταρεύκεται, κρίμαν σ’ ατό το παλληκάρ’». Μάλιστα μας το ζήτησε η νύφη να οδηγήσουμε τον γαμπρό τραγουδώντας. Μπήκε ο γαμπρός και άρχισε η νύφη να ξεντύνεται. Μόλις πήγε η νύφη να βγάλει τον φερετζέ τον ρώτησε στα Τουρκικά:
-Σεβντά μου σε ποιόν θέλεις να δείχνω το πρόσωπο μου;
Ο γαμπρός αφού την είδε, αμέσως αντέδρασε λέγοντας στα Τουρκικά:
-Σε όποιον θέλεις δείξε το πρόσωπο σου μόνο σε εμένα μην το δείχνεις, παίρνει και το σακούλι με τις λίρες και το πέταξε στο κρεβάτι λέγοντας:
-Η ασκήμια σου δεν ομορφαίνει με όλες της λίρες του ντουνιά.
Κατόπιν κατέβηκε πήρε το άλογο του και εξαφανίσθηκε!
Αυτά τα λόγια έλεγε ο Θανάσης ο Καΐτανίδης στην θεία μου..
Βασίλειος - Γεώργιος Μακρίδης, Κιβωτός Γρεβενών
ความคิดเห็น